** Μιας και σας αρέσουν οι ιστορίες, τον παρακάτω διάλογο τον έγραψα περιμένοντας έξω από ένα φαρμακείο τις μέρες του C*vid-19… Γνώμες;;
Ανοίγει η πόρτα του συνοδηγού και μπαίνει μέσα ένας ανδρας.
-Πάμε ξεκινά!!
-Συγνώμη κύριε ποιος είστε;
-Ρίτα Σακελλαρίου 50.000 δίσκοι!!
Άσε τα ποιος είστε και ξεκινά!! Πάμε, πάμε!!
-Τι πάμε, πάμε άνθρωπε μου!! Και πάλι συγνώμη. Γνωριζόμαστε;;
-Θα γνωριστούμε στο δρόμο! Έννοια σου…
-Και αν δεν θέλω να σας γνωρίσω;;; Με ρωτάτε εμένα; Άλλη όρεξη δεν είχα μεσημεριάτικα.
-Α!! Δεν έχεις δίκιο!! Δεν ξέρεις τι χάνεις! Είμαι πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος κατά βάθος!!
-Ναι αλλά μέχρι να φτάσουμε στο βάθος που αρχιζεται να γίνεστε ενδιαφέρον μήπως έχω βαρεθεί ήδη;; Δεν έχω και χρόνο βλέπετε. Περιμένω την γυναίκα μου!!
-Νομίζεις!!!
-Τι εννοείτε;;; Που είναι η γυναίκα μου; Τι της κάνατε;; Θεέ μου όχι!! Συγνώμη και πάλι κύριε. Ποιος είστε επιτέλους; Τι θέλετε από εμένα; Που γνωρίζεται τη γυναίκα μου;
-Ωωωπααα!! Πολλές ερωτησεις μαζεμένες!! Δεν έχω χρόνο να στις απαντήσω τώρα αλλά πάμε και θα σου πω στο δρόμο!!! Και πίστεψέ με, έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας….
-Καλά κύριε μου. Μα επιτέλους, είσαστε σοβαρός;;; Επιμένετε να φύγουμε μαζί;;; Με ρωτάτε αν θέλω;; Να πάμε που; Γιατί;
-Μια φορά με τι γυναίκα σας δεν θα φύγετε!!!! Οπότε με εμένα έχετε περισσότερες πιθανότητες και να φύγετε και να φτάσετε, αλλά δεν με ακουτε, δεν με ακουτε!!
-Τι εννοείτε;;;; Για ποιες πιθανότητες μου μιλάτε; Που να φτάσουμε; Γιατί να φτάσουμε; Γιατί να σας ακούσω μα το Θεό;;
-Δεν ξέρω αν ο Θεος χωράει σε όλο αυτό. Είστε θρήσκος βλέπω. Δεύτερη φορά που τον αναφέρετε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ας τον αφήσουμε όμως, τουλάχιστον για την αρχή, στην άκρη. Αυτή τη στιγμή δεν μπορει να μας βοηθήσει σε κάτι. Αργότερα το ξανασυζητάμε.
-Δεν το πιστεύω που κάθομαι και σας ακούω, που έχω πιάσει και κουβέντα μαζί σας. Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ακούω τίποτα, κατεβείτε τώρα από το αυτοκίνητο μου!!
-Κοίτα να δεις που είναι και δύσπιστος και πνεύμα αντιλογίας!! Βρε ξεκινά και θα στα πω στο δρόμο!!! Θα δεις που στο τέλος θα με ευγνωμονεις και θα γίνουμε και φίλοι.
-Σκασιλα μου αν θα γίνουμε φίλοι! Με ρωτήσατε αν θέλω;;
-Καλά τώρα με πληγώνεις!! Κι εγώ θέλω το καλό σου και ας μην το καταλαβαίνεις τώρα!! Είναι αρχή ακόμα.
-Α! Έχουμε μέλλον δηλαδή.
-Με εμενα έχεις περισσότερες πιθανότητες.
-Α, μπα; Γιατί με ποιον δεν έχω;;;
-Με τη γυναίκα σου δεν βλέπω να έχεις και πολλές;; Αλλά δεν θέλω να σε στενοχωρήσω.
-Τι είπατε;;;; Μην μιλάτε μέσα από τα δόντια σας!! Δεν είναι ευγενικό!!
-Όχι τίποτα. Λέω δεν φεύγουμε και ανησυχώ!
-Γιατί κοιτάτε έξω από το παράθυρο; Σας κυνηγάνε; Μπας και το σκασατε από κανένα τρελοκομείο. Δεν θα μου έκανε καμμία εντύπωση εδώ που τα λέμε. Γιατί για γνωστικός δεν ακουγεστε! Και αρχίζω να αμφιβάλλω και για τον εαυτό μου που συνεχίζω να μιλάω μαζί σας!!!
-Τα παράθυρα γι’αυτό το λόγο δεν υπάρχουν για να κοιτάμε προς τα έξω όταν είμαστε μέσα και προς τα μέσα όταν είμαστε έξω!! Ω!! Καλά τι είπα τώρα!! Μόνος μου το σκέφτηκα αυτό. Καλό δεν ήταν; Ε; Πείτε καλέ!! Πείτε!!
-Εξαρτάται.
-Από τι;
-Από ποια οπτική το βλέπει κανείς. Από μέσα από το παράθυρο ή απ’ έξω!!!
-Καλά με δουλεύεται τώρα εσείς μου φαίνεται ε;
-Καιρός δεν ήταν; Και άργησα νομίζω. Σωστά;
-Αλήθεια; Πώς σας λένε; Δεν σας ρώτησα. Αγένεια από μέρους μου.
-Α, δεν πας καλά. Θα σου πω και το όνομα μου! Δεν σφαξανε.
-Α! Είχα έναν φίλο, Γάλλο που τον έλεγαν Πασκάλ! Πολύ καλό παιδι.
-Ποιος Πασκάλ άνθρωπε μου!! Δεν πααας καλάααα είπα!!! Ωωωω!!
-Ω! Συγνώμη. Η ακοή μου μερικές φορές κάνει διακοπές. Λοιπόν; Το όνομα σας;; Εγώ είμαι ο…..
-Δεν θέλω να ξέρω!!! Η μάλλον, όχι. Πείτε μου το όνομα σας και το επίθετο σας για να ξέρω όταν θα με ρωτήσει η Αστυνομία όταν τους φωνάξω να σας μαζέψουν!!
Ελπίζω να σας άρεσε…
