Σήμερα θέλω να σας ταξιδέψω σε μια εποχή που η ζωή κυλούσε με διαφορετικούς ρυθμούς, σε ένα τοπίο άγριο και επιβλητικό, μα και συνάμα πιο ανθρώπινο, πιο γαλήνιο, πιο κοντά στο Θεό. Θα δούμε σιωπηλούς μάρτυρες μιας άλλης ζωής. Εγκαταλελειμμένες στάνες, ερειπωμένες εκκλησίες, μονοπάτια που χάνονται μέσα σε πυκνή βλάστηση.
Φανταστείτε: αρχές με μέσα του 20ου αιώνα, οι άνθρωποι, βοσκοί στην πλειοψηφία τους, ζούσαν εδώ, απομονωμένοι για μήνες, συντροφιά με τα ζώα τους και τα στοιχεία της φύσης. Οι στάνες, χτισμένες με πέτρες από τη γύρω περιοχή, με μεράκι και τέχνη, προσέφεραν μια στοιχειώδη προστασία από τα στοιχεία της Φύσης. Οι μέρες κυλούσαν με τη φροντίδα των ζώων, την αναζήτηση τροφής και προμηθειών για την επιβίωση σε ένα περιβάλλον που δεν έκανε εκπτώσεις.
Η ζωή ήταν σκληρή, γεμάτη στερήσεις και κόπους. Η επικοινωνία περιορισμένη σε περιστασιακές επισκέψεις στα κοντινότερα χωριά. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν αυτάρκεις, μαθημένοι να βασίζονται στις δικές τους δυνάμεις και στις λίγες προμήθειες που είχαν αποθηκεύσει και σε ότι τους πρόσφερε η Φύση και τα ζώα τους, γάλα, κρέας, κλπ.
Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν την αίσθηση της εγκατάλειψης, αλλά και της ανθεκτικότητας της Φύσης στον χρόνο. Μας μιλάνε για μια ζωή απλή, συνδεδεμένη με τη Γη και τους ρυθμούς της. Μας θυμίζουν ότι η ανθρώπινη παρουσία, ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες και αντίξοες συνθήκες, αφήνει το σημάδι της, χαραγμένο στην πέτρα, στο μονοπάτι, στο δέντρο.
Κοιτώντας αυτές τις εικόνες, αναρωτιόμαστε για τις ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν εδώ. Ποιες ήταν οι αγωνίες τους, οι χαρές και οι λύπες τους; Πώς αντιμετώπιζαν τις δυσκολίες; Τι σήμαινε γι’ αυτούς η ζωή σε αυτά τα μέρη, η αίσθηση της ελευθερίας μα και συνάμα η απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο αλλά και πολλές φορές και από την ίδια τους την οικογένεια;
Ένα παράθυρο στο παρελθόν, που μας επιτρέπει να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά σε μια ζωή που χάθηκε, αλλά παραμένει ζωντανή στη μνήμη του τόπου και των ανθρώπων μέσα από ιστορίες και τις αφηγήσεις από γενιά σε γενιά.
Σ.Σ. Η φωτογράφηση έγινε στην Μεκουνίδα, στην Κάρυστο, Νότια Εύβοια